Na een pauze van ruim een maand werd het weer eens tijd omeen nieuw album te bespreken. Het album dat in deze post behandeld wordt is een heerlijk album voor onderweg: I Robot van The Alan Parsons Project. Het album is het tweede album van de progressieve rockgroep uit het Verenigd Koninkrijk en werd uitgebracht in 1977.
Zoals alle albums van The Alan Parsons Project is ook dit album een concept album. Voor de science fiction kenners is dit niet moeilijk te begrijpen, het album is vernoemd naar de robot trilogie van Isaac Asimov. Isaac Asimov was ook op de hoogte van de opnamen van het album en gaf he zijn zegen. Het was in het begin ook de bedoeling dat het album liedjes zou bevatten die sterk geïnspireerd zouden zijn op het album. De rechten waren echter al gekocht door een filmstudio dus moest er wat gesleuteld worden aan het album. De komma die normaal na de “I” staat werd verwijderd en de liedjes werden veralgemeniseerd om meer over robots te gaan in plaats van specifiek over het Asimov universum. Een leuk weetje om hier te vermelden is dat de laatste track van het album “Genesis Ch.1 v.32” een toespeling is op de bijbel. Het boek Genesis, wat het verhaal van de creatie van de aarde door God behandeld, heeft maar 31 versen. Dit nummer impliceert een voortzetting van de creatie door God.
De hoes van het album is zoals heel veel platen
een kunstwerk op zich. Op de voorkant staan alle bandleden van The Alan Parsons Project op verschillende roltrappen in het cirkelvormige terminal gebouw van Charles de Gaulle vliegvled even buiten Parijs. Hierover is een afbeelding vna een robot geplaatst met enkel een atoom als brein.