Voor het derde Hoofdstuk over de TiBook ga ik het hebben over de aanschaf en het
upgraden van de laptop. Voor dit hoofdstuk zal ik zo uitgebreid mogelijk vertellen hoe ik tot de verschillende modellen ben gekomen van de TiBook. Ook zal ik een paar tips geven die handig zijn voor als je zelf een TiBook, of een vintage Apple laptop aan wilt schaffen.
De eerste TiBook die ik aanschafte betaalde ik met geld wat ik extra had verdiend naast mijn normale inkomsten. Ik had mij nog niet goed ingelezen op OS 9 en vintage Apple laptops in het algemeen. Op Marktplaats kwam ik erachter dat TiBooks hier niet veel te vinden zijn en de exemplaren die hier te vinden zijn zien er niet meer mooi uit. Ze zijn vaak erg bekrast, gedeukt, incompleet of zelfs niet werkend. Dit laatste was voor mij het belangrijkste; ik wilde een werkend model hebben omdat ik met OS 9 wilde kunnen spelen. Dat de laptop esthetisch in orde moest zijn was voor mij ook vanzelfsprekend. Ik wilde deze laptop ook mee naar buiten kunnen nemen en gebruiken op openbare plekken. Uit deze eerste alinea volgt dus ook al de eerste tip: Kijk heel goed rond en vergelijk alle modellen die je tegen gaat komen op zoveel mogelijk verschillende vlakken. Hiermee bedoel ik dat je niet alleen naar de laptop kijkt, maar ook naar de verkoper en de kosten die aan de verzending verbonden zijn.
De eerste TiBook die ik kocht was een 550 MHz model wat esthetisch gezien best wel in orde was. Alleen de batterij was dood, maar dat vond ik net vreemd van een 16 jaar oude laptop. De laptop kwam uit de Verenigde Staten vandaan en alles bij elkaar kostte de laptop mij ongeveer $100,- waarvan $60,- voor het verschepen van de laptop. De laptop werkte naar behoren, alleen hoorde je de harde schijf draaien en ratelen als een gek. Deze was op sterven na dood en zorgde er ook voor dat de laptop traag werd. Uiteindelijk wilde ik toch nog kijken of ik een beter model op de kop zou kunnen tikken en zo vond ik op eBay, waar het eerste model ook vandaan kwam, een 667 MHz model met DVI-aansluiting, voor grofweg hetzelfde geld als de vorige aankoop. Dit is een iets sneller model met ook een andere schermresolutie. Toen ik dit model binnen kreeg zag ik een duidelijk verschil in gebruikssporen. De laptop was iets beter onderhouden en er waren beduidend minder krassen op te zien. Ik had de laptop echter pas een week ik huis toen het ondenkbare gebeurde; de scharnieren braken af. Ik had gehoopt dat dit mij nooit zou overkomen. Helaas was dit een loze gedachte. Wat moest ik nu? Het antwoord hiervoor kwam via verschillende internetfora en uiteindelijk durfde ik de stap te maken. Ik schroefde de TiBook helemaal open, haalde alles eruit, koppelde het scherm los van de body en haalde de gebroken scharnieren uit de schermbehuizing. Ik heb geen foto’s van dit proces, maar ik kan jullie vertellen dat het zenuwslopend was. Er was geen manier om zeker te weten dat ik niets kapot had gemaakt. Ik zou hier pas achter kunnen komen als ik de laptop weer in elkaar had gezet en aan zou zetten. Het vervangen van de scharnieren was trouwens geen leuke klus. In Hoofdstuk 2 schreef ik al dat de behuizing vastgeplakt zit aan het scherm. Om de scharnieren eruit te krijgen moet je deze los krijgen en de enige manier waarop dit kan is door brute kracht te gebruiken, dit gepaard met voorzichtigheid. Als je de behuizing te veel buigt krijg je deze niet meer goed vastgelijmd als je klaar bent. Om een lang verhaal kort te maken, de scharnieren waren vervangen en de laptop werkte weer, alleen had ik het scherm gesloopt. De lijmklemmen had ik te hard aangespannen en hierdoor had ik het lcd kapot gemaakt. Domme pech dus, en uiteindelijk nog dommer omdat ik nu ook geen vervangend scherm had. Ik zat dus in een klap met 2 TiBooks die ik beide niet goed meer kon gebruiken.
Om dit probleem op te lossen ben ik mij toen heel goed in gaan lezen in alles wat met de TiBook te maken had. Ik ben alle mogelijke websites afgestruind om alle informatie mogelijk te krijgen over deze laptops. Ik heb programma MacTracker op mijn dagelijkse MacBook Pro uitgeplozen en ook de website www.everymac.com. Dit laatste heeft mij bijzonder veel geleerd en hier komt ook de volgende tip uit voort: lees jezelf goed in in de verschillende modellen van de laptop die je wilt kopen. Dit om latere problemen te voorkomen. Dankzij deze website kwam ik er namelijk achter dat de 4 verschillende modellen van de TiBook ook intern op bepaalde vlakken van elkaar verschillen en dat er hierdoor onderdelen niet uitwisselbaar zijn. Deze 4 modellen zijn uiterlijk gezien bijna niet van elkaar te onderscheiden en de kans is groot dat de verkoper van de laptop niet weet welk model hij of zij verkoopt. Extra handig dus dat inlezen want zo kun je makkelijker achterhalen welk model er precies wordt verkocht en zo is het ook makkelijker om de oplichters te filteren. Wat precies de verschillen zijn tussen de verschillende modellen ga ik hier niet opnoemen want dit zijn er simpelweg te veel en om dit goed te kunnen doen zou dit hoofdstuk veel te lang worden. Aan het einde van deze blok zal ik de handigste links toevoegen voor de genen die dat willen.
Maar goed, na een goede tijd inlezen kwam ik erachter dat er tussen de 4 modellen geen verschil in software bestaat. Alle software die op het laatste model draait, draait ook op het eerste model, met uitzondering van Mac OS X Leopard. Dit besturingssysteem heeft namelijk minimaal een 867 MHZ PowerPC G4 nodig om te kunnen werken. Het is wel mogelijk om op eerdere modellen ook Leopard te zetten, maar dit is alleen te doen door het installatieproces voor de gek te houden. Overigens komt dit niet ten goede van de snelheid van de laptop, Leopard is een grafisch intensief besturingssysteem en vereist veel kracht om soepel te kunnen draaien. Na wat zoeken op eBay en Marktplaats vond ik uiteindelijk een 1 GHz model dat er esthetisch prima uit zag en waarvan bijna alles werkte, alleen de Superdrive had de geest gegeven. Voor $100 euro liet ik de laptop bezorgen en de laptop werkt nog steeds al een zonnetje. Via EveryMac zocht ik op hoeveel RAM de laptop maximaal aan kan en dit kocht ik via internet. Ook kocht ik en nieuwe Superdrive om in het vervolg makkelijker software te kunnen installeren. Esthetisch was ik echter nog steeds niet helemaal tevreden. Er zaten toch nog wat kleine krasjes op de laptop en de geverfde onderdelen vertoonden schade. Ik vond uiteindelijk nog een TiBook in prima conditie in Amersfoort en kocht deze. Als een waren Dr. Frankenstein maakte ik van 2 oude TiBooks 1 nieuwe. Ik kwam er tijdens het opstarten pas achter dan van het laatste model dat ik kocht, een 867 Mhz model, de speakers niet meer werkten. Na wat overpeinzen besloot ik het maar zo te laten. Het zou alleen maar voorkomen dat ik per ongeluk het geluid aan zou laten staan.
Het 1 GHz model gebruik ik nog steeds om stukjes op te typen voor als ik lange teksten moet produceren. Het toetsenbord typt vele malen lekkerder dan dat van m’n MacBook Pro. Dat het scherm niet meer zo helder is vormt geen probleem, ik gebruik de laptop gewoon niet in sterk zonlicht. Via het internet kocht ik een after-market accu waardoor de laptop weer makkelijk bruikbaar wordt als ik onderweg ben. De laptop gaat nu zeker 3,5 uur mee als ik alleen maar aan het typen ben, maar hierover meer in Hoofdstuk 5.
Als laatste wil ik nog graag een overkoepelende tip geven voor iedereen die een vintage Apple laptop wil kopen. Lees je, voordat je gaat kopen, heel goed in in de verschillende modellen die er zijn en vergelijk deze onderling goed met elkaar. Dit voorkomt problemen voor als later software wilt draaien die opeens niet blijkt te werken. Belangrijk hierbij is om goed te bedenken wat je met de laptop wilt gaan doen, dit is namelijk erg van belang in het geval van software. Ik wilde namelijk OS 9 kunnen draaien, maar ik wilde ook een moderne laptop hebben. De TiBook was de laatste laptop van Apple die dit systeem zonder emulatie kon draaien, en het 1 GHz model was het snelste model van alle modellen. Via deze logica ben ik uiteindelijk bij het 1 GHz model uitgekomen. De andere modellen liggen nog in de kast te wachten op hun toekomst. Het 867 MHz model dient vooral als vervanging voor als iets kapot gaat, de andere 2 modellen zijn bijna compleet ontmanteld en starten hierdoor niet meer op. Uiteindelijk nog een kleine tip; kijk bij de aanschaf niet alleen naar de laptop, maar ook naar wat je erbij krijgt. Bij het 667 MHz model kreeg ik ook een lading software waar je u tegen zegt, inclusief hele veel programma’s waarvoor je normaal veel geld neer zou moeten tellen.